غیبت موجه ؟ یا اجل گشته میرد نه بیمار سخت.

سلام دوستان

مدتی‌ بود که به خاطر کسالت جسمی‌ غیبت داشتم.   در این مدت در کنار گرفتاری‌های زندگی‌ باید به خاطر یک جراحی مدتی‌ هم خانه نشین میشدم.  بالاخره بعد از ۳ ماه انتظار وقت موعد جراحی یعنی‌ ۲۷ مرداد رسید و رفتم بیمارستان. صبح روز جراحی بعد از آزمایش خون و دیگر مراحل مقدماتی، داروی آرام بخش به من خورانده شد و من گیج به خواب رفتم. چند ساعت بعد که دوباره به هوش اومدم با خودم گفتم خدا رو شکر اینقدر هم درد ندارم، شاید هنوز اثر داروهای آرام بخش از بین نرفته. گیج و خواب آلود تو همین فکرا بودم که صدای بهرام دوست مو شنیدم که اومده بود بیمارستان ( تو غربت یه دوست خوب داشتن نعمت بزرگیه ) تازه اون موقع بود که متوجه شدم جراحی نشدم. از پرستار بخش علّت شو پرسیدم که گفت باید برم مطب دکتر جراح و از اون سوال کنم. تا مطب دکتر راه چندانی نبود که قدم زنان رفتیم. دکتر علّت جراحی نکردن رو مشکل خونی عنوان کرد و اینکه تا این مشکل رفع نشه از جراحی خبری نیست و تا اون موقع باید تو خونه استراحت کامل داشته باشم و تکون نخورم. در راه منزل به دوستم بهرام پیشنهاد کردم، حالا که از جراحی خبری نیست بریم خونه لوازم برداریم بریم ماهیگیری. لازم به تذکره که بهرام از ماهیگیرای پیش کسوت و با سابقه ایرانه که سالیانه بارها با خانواده ( عموزاده‌ها ) به ماهیگیری میرفته و خاطرات وتجربه زیادی در این مورد داره . خونه که رسیدیم لوازم را برداشتیم و رفتیم سر آب. سر آب ریسه فولادی رو بستم و با یه ماهی طعمه‌ انداختمش کنار یه منطقه که پر از گیاه‌های آبی بود. بهرام هم چوب دیگه منو در دست گرفت و با لور مشغول ماهیگیری شد. اطراف ما هم چند نفر دیگه مشغول ماهیگیری بودند که حداقل تا اون موقع چیزی نگرفته بودند. هواس من که هنوز بر اثر داروهای آرام بخش کمی‌ گیج بودم به ریسه‌ای که در آب داشتم بود که ناگهان شناور غیبش زد. پس از کمی‌ مکث ضربه رو زدم و احساس کردم که قلاب زیر آب به جایی‌ گیر کرده که تکان نمیخورد، تو همین افکار بودم که ناگهان چوبم تا وسط خم شد و من دمب ماهی بزرگی‌ رو دیدم که با سرعت دور میشد و از قرقره هم با همان سرعت نخ میگرفت. بقیه ماهیگیر‌های اطراف که متوجه موضوع شدند به سرعت طعمه‌ هاشونو از آب بیرون کشیدند تابشه ماهی به دام افتاده را بدون گیر کردن به نخشان ، خسته کرد و از آب بیرون کشید. کم کم همه دور ما جمع شده بودند تا ببینند که این چه ماهی‌‌ای است که اینطور میجنگه. اردک ماهی بزرگی‌ سر قلاب، من چوب به دست، بهرام کنار من و بقیه در اطراف ما و هرکدام هم با هیجان چیزی میگفتند. صحنه جالبی‌ بود. بالاخره بعد از چندین دقیقه اردک ماهی‌ (۹۹سانتیمتر ، ولی‌ من گفتم ۱۰۰ سانت شما هم بگین ۱۰۰ سانت) که در تصویر می‌بینید را با کمک دوستان ماهیگیر از آب بیرون آوردیم. خلاصه که در این روز اجل این ماهی رسیده بود

بقیه ماهی‌ ها هم در طول دوران نقاهت بعد از جراحی که با یک ماه تاخیر انجام شد گرفته شدند. هوای آزاد، فعالیت بدنی در کنار آب و دوچرخه سواری تا محل، تاثیر مثبت زیادی در سلامتی‌ و کوتاه شدن دوران نقاهت من داشت و داره.
این هم از عکس چند ماهی که میبیند.

برای کیفیت بهتر روی عکس ها کلیک کنید

ماهی سفید رودخانه ای 10 تیر ماه

بهرام خان گل

27 مرداد

من که معرف حظور هستم

شما هم دوست ندارید پاهاتونو ببینید ؟

ماهی سرخ پر 30 شهریور

سوف حاجی ترخان 30 شهریور

Leuciscus cephalus

نوعی ماهی از خانواده کپور . 1 مهر

مارماهی 5 مهر

  ماهی های بالا نه کاراس هستند و نه کپور بلکه از تولید مثل اتفاقی هر دو بوجود آمده اند

سرشان به کپور و بدنشان به کاراس بیشتر شباهت داشته و دارای دو سبیلک هستند

ماش ماهی 6 مهر

ماهی سیم

سرخ پر

ماهی سیم

 عکس دیگری ازماش ماهی 6 مهر

عکس دیگری ازماش ماهی 6 مهر

ماش ماهی 7مهر

با کمال احترام

ج . ش

ja.sh

کلیه حقوق بر اساس قوانین نرم افزاری متعلق به وب سایت اردک ماهی می باشد

برداشت مطالب با اجازه کتبی و درج منبع امکان پذیر است.